Dag 12 - 25

Woensdag en donderdag heb ik niet veel bijzonders gedaan, we gingen weer naar Subway en The Icecream Doctor want dat doen we elke week doen we dit samen met nog twee vrienden en deze keer waren ze net terug uit Duitsland. De man komt uit Duitsland dus ik kan ook een beetje Duits met hem praten. De schooldag was verder gewoon een normale schooldag en verder gebeurde er niet echt iets bijzonders (helaas (waar blijven mijn voedselgevechten en bitch-fights)).

De volgende dag hadden mijn gastmama, zusje en ik na school een afspraak voor een pedicure. Ik werd geholpen door een klein Chinees vrouwtje die slechter engels sprak dan ik en na de pedicure at ik voor het eerst bij Wendy’s. Ik had een hamburger, die super lekker was alleen het broodje was best dik en als ik iets vies vind, is het Amerikaans brood. Vies, soppig, slap, wit brood zonder smaak. Ik mis mijn verse bruine boterham met een krokante korst met oude kaas. Elke ochtend eet ik in plaats van brood, cornflakes, wat me best goed bevalt aangezien ze 836328464 miljoen verschillende soorten cornflakes hebben om uit te kiezen. In de avond pakte ik mijn tas in want de volgende dag zou ik meteen na school opgehaald worden om naar mijn orientatie weekend te gaan een uurtje hier vandaan.

Om 14:30 werd ik opgehaald door Erin, mijn counselor, en onderweg pikten we nog een meisje op uit Finland. We hadden afgesproken bij de Mc Donalds maar aangezien in Amerika op elke hoek van de straat een Mc Donalds zit stonden we natuurlijk allebei bij een andere Mc Donalds. Ook zonder navigatie is t best lastig om de weg te vinden en google maps op je iPhone laat je natuurlijk altijd in de steek op zulke momenten. Maar goed, na een uur waren we bij de Mc Donalds waar Amanda ook was en we gingen op weg naar Lake Yale, waar het weekend plaats vond. Na 3 uur kwamen we dan (wel precies optijd) aan op de plek van bestemming.

Amanda en ik liepen naar de slaapzalen die er uit zagen als gevangeniszalen. We zaten allebei in een andere zaal. Nadat we 15 minuten terug hadden gelopen naar het hoofdgebouw, hebben we de andere exchange students ontmoet, 85 in totaal uit als het goed is uit 33 verschillende landen. Ik was de enige die met niemand kon praten in mijn eigen taal. Er waren wel 3 belgen maar die kwamen uit het franse deel van België dus die konden mij wel een beetje verstaan maar spraken zelf niet echt nederlands. Niet dat het een minpunt was dat ik met niemand nederlands kon praten, want zo werd mijn engels weer een beetje beter.

Tijdens het weekend deden we verschillende spelletjes die je leerde over hoe je nieuwe vrienden moest maken, over de Amerikaanse cultuur en heb ik mezelf zo ongeveer 78 keer voorgesteld. Ik heb super leuke mensen leren kennen waarmee ik waarschijnlijk ook de reizen zal maken die georganiseerd worden dus daar kijk ik nu al naar uit. Het was echt heel erg leuk om verhalen van allerlei verschillende soorten landen te horen. Seulji, uit Zuid-Korea, zat bijvoorbeeld elke dag van 07:00 tot 22:00 op school dus voor haar is dit jaar écht vakantie. Er was ook een meisje uit Brazillië die geen woord, maar dan ook echt geen woord Engels kon. Er waren zo veel verschillende soorten mensen en het is zo leuk om met elkaar ervaringen uit te wisselen. Ik trok veel op mn de Scandinaviërs omdat die voor mijn gevoel het dichtst bij mijn cultuur staan en ondanks elke ochtend om 07:00 opstaan heb ik een geweldig weekend gehad.

Erin bracht Amanda en mij, maar deze keer ook Seulji, thuis. Op de terug weg gingen we langs Steak and Shake, die bekent staan om hun super lekkere shakes. Ik haalde een vanilla milkshake en hij was echt heerlijk. Ik werd afgezet bij mijn gastmama’s kantoor en daar stond Lora te wachten om mij naar huis te brengen. Ook oma was inmiddels terug van haar vakantie van 3 maanden in een van de 3 andere huizen die mijn gastfamilie heeft.

Die avond gingen we naar een soort Amerikaanse karaoke bar-restaurant die bekent stond om hun chicken wings (die ik overigens niet heel geweldig vond) want een vriendin van Lora was jarig en we gingen daar met een groep met z’n alle eten. De sfeer was er zo gezellig en de vals zingende vrouwen (en mannen) op de achtergrond waren niet eens irritant tijdens het eten.

De volgende dag begon school weer en het was niet anders dan normaal. Ik dacht dat ik schoolfoto had maar uiteindelijk bleek dat woensdag pas te zijn. Ik werd maandag ook aangesproken door een schoolhoofd, ik moest meekomen naar haar kantoor om daar te horen te krijgen dat mijn broek te strak was en dat ik niet ‘’dresscoded’’ was. Ik vertelde haar dat dit gewoon een broek was een geen legging en na een boze blik stuurde ze me naar mijn volgende les.

Dinsdag had ik een afspraak bij de dokter voor een fysieke keuring omdat ik in het basketbal- en tennisteam wil. De keuring was 5 minuten maar ik moest nog wel 43 andere formulieren invullen en mijn handtekening 25 keer op papier zetten. Maar goed, je moet er wat voor over hebben! In september of oktober begint het basketbal seizoen en ik heb al met de coach gepraat en het is bijna zeker dat ik in het team kom, ondanks dat ik nog geen try-outs heb gedaan. Ik ga heb dan elke dag na school 2 uur training en soms wel 3 wedstrijden per week. In januari of februari start het tennis seizoen en ik wil waarschijnlijk ook in het tennisteam want moet natuurlijk wel blijven sporten met al dat eten hier haha.

Woensdag had ik weer een normale schooldag. Ik had schoolfoto en dat ging bijna precies hetzelfde als in Nederland behalve dat je hier niet in gekke busjes wordt gegooid. Met mijn engels gaat het eigenlijk verrassend goed, het enige wat is soms moeilijk vind is dat ik niet altijd kan zeggen wat ik wil zeggen omdat ik de juiste woorden niet weet. Maar goed, ik ben hier nog niet eens een maand dus een grotere woordenschat kom vanzelf wel. Ik kan alles verstaan en m’n lessen zijn niet moeilijk, het enige wat tot nu toe lastig is is US government maar dat komt omdat ik nog niet veel weet over het regeringssysteem in Amerika. In de avond gingen we weer naar Subway.

De volgende dag had ik homeroom (mentoruur (20 minuten)) en toen kwam er een jongen naast me zitten die iets opving van het gesprek van mij en mijn homeroom teacher. Hij zei: omg are you an exchange student? Omg where are you from? Dus ik vertelde hem dat ik uit Nederland kwam en toen keek hij me ietwat glazig aan dus ik zei maar Holland er achteraan waarop hij zei omg are you really from Holland? Ik zei ja en toen zei de jongen aan de andere kant van de tafel: oh, I thought you were Dutch... Dus ik legde uit dat de inwoners van Nederland Dutch spreken en geen Netherlands of iets wat daar op lijkt en dat mijn land ook niet Dutchland heet. Iets later in het gesprek viel Europa ter sprake en toen viel die jongen helemaal van zijn stoel. Hij zei: omg do you live in Europe? Wait, do you live in two countries? Ik zei tegen hem dat Europa geen land was, maar dat geloofde hij niet. Ik vertelde dat Europa een continent is en dat Nederland in Europa ligt. Dit werd hem allemaal iets te veel want hij zei omg do you live in a continent? Omg wow no I can’t believe you live in a continent. Zijn vriend lachte hem uit en ik denk dat hij nu nog steeds niet snapt hoe alles in elkaar zit maar oké. Hij vroeg of ik zijn beste vriend wilde zijn dus ik zei maar een beetje ongemakkelijk ja en dat had ik beter niet kunnen doen want niet veel later ging de bel en werd ik aan iedereen, maar dan ook echt aan iedereen in de gangen voorgesteld. Tegen iedereen zei hij omg, this is my new best friend, she’s from the Netherlands, she’s my best friend omg. Ik zei maar snel dat ik naar mijn volgende les moest en toen ik wegliep schreeuwde hij nog of ik bij hem wilde zitten tijdens de lunch. Ik zei maybe, bye! En liep snel naar de gymzaal.

Vrijdag, zaterdag en zondag had ik rustige dagen en heb ik niets gedaan. Gister begon weer een nieuwe week school en ik heb ook al een soort voortgangsrapport binnen waarop ik bij elk vak een score van 100% heb.

Vandaag werd ik uitschool opgehaald door Doug om een Amerikaanse bankrekening te openen en nadat we dat hadden gedaan gingen we naar Citrus Hills wat echt zo zo mooi is. Het is net alsof je in een film bent met grote huizen en tuinen. We gingen die kant op om een lidmaatschap bij de spa daar te openen dus nu kan ik daar zo vaak als ik wil naar de spa en er is ook een grote sportschool bij dus dan kan je eerst sporten om vervolgens uit te rusten in de spa, heerlijk.

Ik heb het nog steeds erg naar mijn zin, ookal mis ik wel heel erg m’n vrijheid dat ik niet overal zelf heen kan. Ook als ik met iemand iets wil afspreken wil mijn gastmama eerst de ouders ontmoeten, zijn of haar rijbewijs zien en alle telefoonnummers hebben waardoor het moeilijk is om spontaan iets leuks te doen na school of in het weekend. Maar goed, dat is een deel van de Amerikaanse cultuur en daar moet ik het dan maar even mee doen! Ik ga nu elke 2 weken op dinsdag een blogpost online zetten omdat 1 keer in de week te veel werk is en omdat ik mijn weken niet heel speciaal zijn haha.

Liefs,

Sara