Dag 189 - 275

Uh ja, waar zal ik beginnen, 3 maanden verder... Ik heb gewoonweg niet de tijd gehad (of gemaakt) om wat te schrijven maar dat betekent nu wel dat er des te veel leuke dingen te beschrijven zijn. Dus bij deze, in plaats van een beschrijving van elke dag zoals ik in het begin deed, een beschrijving van 3 maanden.

Het eerste wat in februari is gebeurd is dat ik van gast gezin ben veranderd. Ik had al een kort blogpostje geschreven met mijn nieuwe adres maar bij deze een kleine beschrijving van mijn nieuwe leuke familie: de familie Corlew bestaat uit papa Todd, mama Dawn, zusje Kaitlyn (14) en zusje Erica (17) en opa Bob. Ook hebben we twee honden Tippy en Tud. Opa ligt nu even in het ziekenhuis maar het gaat wel steeds beter dus dat is mooi want ik vind 1 begravenis per jaar wel genoeg. Ik heb het in dit gezin heel erg naar mijn zin. Het is nog steeds alsof ik elke nacht logeer bij mijn beste vriendinnetje ookal voel ik me aan de andere kant helemaal geen gast meer. Ik blijf hier voor de rest van mijn tijd in Amerika dus dat is wel heel fijn. Geen 3 gezinnen zoals ‘’gepland’’ maar dat maakt niet uit want ik zit hier wel prima.

Oke, volgende gebeurtenis. Ongeveer een week nadat ik van gezin was gewisseld stond ik op de luchthaven om mama, papa en jus op te halen en heb ik nog nooit zo snel een twee verdieping hoge roltrap op gerend. Nog op volle snelheid van de roltrap sprong ik in mama’s armen en god wat had ik dat gemist. Lora, Marco en Taylor waren met mij mee dus we gingen met zn alle even een hapje eten en toen richting mijn oude huis. De volgende dag gingen we met de manatee’s zwemmen en maandag vertrokken we met een cruise richting de bahama’s. Na de bahama’s waren we een paar dagen in Miami, hebben we oude vrienden weer opgezocht, een baby tijger geknuffeld, slangen vast gehouden, alligators geaaid, hebben baby struisvogels op mij gescheten en waren we mama voor 2 aapjes voor 10 minuten. Eenmaal weer terug in Inverness hebben papa en mama mijn nieuwe gast ouders ontmoet en toen was het alweer tijd om dag te zeggen. Hoewel het eventjes gek voelde om mama en papa in dit leven te hebben was het wel heel heel fijn. En een klein detail: de dropjes waren ook totaal niet verkeerd en zo was de nasi met sate saus J.

Ook had ik vlak voor dat ik weg ging flagfootball try-outs en had ik gehoord dat ik varsity had gehaald dus nadat pap en mam weer terug naar Nederland gingen begonnen mijn practices. Het seizoen is inmiddels afgelopen en ik heb een super leuke tijd gehad. Ik denk dat de school sporten wel het gene is wat ik heel erg ga missen in Nederland. Het is zo leuk om na school met je vriendinnetjes te sporten en wedstrijden te spelen waar je hele klas bij is om de school aan te moedigen. Toch wel jammer dat we in Nederland niet normaal een potje voetbal in de Arena kunnen kijken en dat als we iets organiseren op school niemand mee doet, maar ach, daardoor waardeer ik het des te meer hier.

Prom is ook alweer twee weken geleden en hoewel het waarschijnlijk de duurste dag van mijn leven tot nu toe was, was het het wel waard. Twee dagen voor prom kreeg ik ruzie met mijn date dus uiteindelijk ben ik single gegaan en zo was Erica, mijn zusje en het was nog steeds net zo leuk. Het was echt net zoals in films, alleen gingen wij niet in limo’s maar hadden we een partybus gehuurd waarmee we naar een andere stad gingen om daar te eten en vervolgens naar prom te gaan.

Verder ben ik een beetje vergeten wat er allemaal nog meer is gebeurd maar dit was even een snelle update die ik van mezelf (en mama) moest doen omdat ik echt geen zin had om iets te schrijven. Nu ben ik wel weer blij dat ik het gedaan heb en dat iedereen weer weet dat ik nog leef en het goed met me gaat. Ik heb nog 3 weken school en dat ga ik me voorbereiden op mn trip naar de west coast waar ik mn geld voor aan het bewaren ben aangezien er na prom niet veel meer over was :p. 10 juli vlieg ik terug naar Nederland en ik denk dat ik dan 11 juli aankom gezien het tijdverschil en de 12 uur durende vlucht. Ik hoop dat jullie het weer leuk vonden om te lezen ookal was het heel laat en niet zo lang maar ach. 

Liefs, Sara